บทกวีชื่อ “เพลงเถื่อนแห่งสถาบัน” ที่คนชอบอ้างเฉพาะ 4 วรรค ฉันเยาว์ ฉันเขลา ฉันทึ่ง /ฉันจึง มาหา ความหมาย /ฉันหวัง เก็บอะไร ไปมากมาย /สุดท้าย ให้กระดาษ ฉันแผ่นเดียว